XX. mendeko Euskararen Corpus estatistikoa
Testuingurua
Perretxiko arrunt samarra da Euskal Herrian.
Uda-udazken aldean ernetzen da mendiko koniferoetan talde txiki ugariak edo osatuz.
Hostozabalpean ere ateratzen da batzuetan; azken perretxiko hauei idazle britaniarrek
Perretxiko txikia da, txapelak 4-5 cm-ko diametroa izan dezake.
Hasieran kanpai-formakoa da, gero ganbila, ia ikusi ere egiten ez den diti kamuts txiki eta guzti, eta azkenik ondulatua eta lautua edo, baina diti kamutsa inoiz galdu gabe.
Ertza inkurbatua, ondulatua eta mehea.
Kutikula erdi banagarria, matea, lika gabea, kolore odol-gorri ilunekoa, erdialdea are ilunagoa eta azala erradialki zuntzexkatsua.
Orriak hertsi samarrak, itsatsiak, tartekaturiko orrixka ugari, denak kolore odol-gorrikoak ale berrietan, eta esporak heldu ahala, poliki-poliki, herdoil-okrexka bilakatzen direnak.
Hanka,
hanka-azala luzaran zuntzexkatsua eta laranja-gorri kolorekoa.
Mami mehea, higrofanoa, gorrizta, hankaren oinean laranja kolorekoa, zapore mingotsekoa eta arbi usain ahulekoa.
Espora eliptikoak, garatxodunak eta herdoil-arrexka kolorekoak.